Beste lezer,
De fiscus neemt in april 2019 de boeken van een BV door. Dat leidt tot correcties in de
loonheffingen; ondermeer de bijtelling voor het privégebruik van een auto door de dga.
(cataloguswaarde € 68.500). Die auto gebruikte hij om naar klanten te rijden, waar hij gevaarlijk
afval inzamelde, zoals aluminium drukplaten. Dat afval werd vervoerd in een aanhanger. De man
hield op papier een rittenregistratie bij over 2015, 2016 en 2017. Die bewaarde hij in een
Samsonite-koffer die uitgerekend een week na het boekenonderzoek van de Belastingdienst is
gestolen uit de auto. De diefstal is aangegeven bij de politie. Voor de fiscus heeft de dga een
reconstructie van de rittenregistratie opgemaakt. Maar daar gaat de inspecteur nietmee
akkoord. Voor elk jaar wordt een bijtelling van € 17.125 toegepast wegens privégebruik.
Rittenregistratie niet verplicht
Voor de rechter eist de dga dat die bijtelling weer ongedaan wordt gemaakt. In de zaak haast de
fiscus zich toe te geven dat de bijtelling over 2017 onjuist is: die had geen 25%, maar 22%
moeten zijn. De rechter overweegt dat in de wet staat dat een belastingplichtige overtuigend
moet aantonen dat een auto van de zaak op jaarbasis nietmeer dan 500 kilometer privé wordt
gebruikt. ‘De belastingplichtige kan dat bewijzen door een rittenregistratie bij te houden, maar
het mag volgens de wet ook op een andere manier.’ Per rit moet in elk geval de datum, begin- en
eindstand van de kilometerteller, begin- en eindadres en het karakter van de rit duidelijk zijn. Is
een afwijkende route gereden, dan moet die ook duidelijk zijn. ‘Als de rittenregistratie niet
voldoet aan de voorwaarden, is dat niet meteen fataal. Het bewijs kan immers ook zonder een
zodanige rittenregistratie worden geleverd.’
Exact aantal kilometers niet nodig
Bovendien hoeft de berijder niet het precieze aantal gereden (privé)kilometers of de juistheid
van elke afzonderlijke rit aan te tonen. ‘Het gaat erom dat eiser aantoont dat de grens van 500
privékilometers per kalenderjaar niet is overschreden. Anders gezegd: eiser hoeft niet tot achter
de komma te bewijzen hoeveel kilometers hij privé heeft gereden, maar alleen dat het er niet
meer dan 500 zijn geweest.’
Fiscus leest routeplanner verkeerd
De dga voert aan dat hij vanwege de zware aanhanger vaak zoveelmogelijk de grote wegen heeft
gekozen. De Belastingdienst vindt dat de gereconstrueerde rittenregistratie teveel
onnauwkeurigheden bevat en niet goed controleerbaar is. De rechter vindt de reconstructie
echter overtuigend. Daarin staan ook privéritten. De conclusie van de fiscus dat de registratie
afwijkt van de routes die Google Maps en de ANWB Routeplanner opleveren, is te mager.
Bovendien heeft de Belastingdienst zelf onder meer de routeplanner niet goed bekeken,
waardoor ten onrechte afwijkingen zijn gesignaleerd. ‘De gestelde afwijking bestaat niet’,
concludeert de rechter herhaaldelijk. ‘De rechtbank wordt trouwens niet warm of koud van een
verschil van 1 kilometer, omdat zo’n verschil logisch is en nu eenmaal van tijd tot tijd voorkomt
als er op hele kilometers wordt afgerond en geregistreerd.’
Verschillen van een paar honderdmeter niet relevant
De rechtermerkt op dat de inspecteur wel erg streng oordeelt, onder meer omdat de dga
kilometers heeft afgerond en er daardoor een klein verschil ontstond. ‘Afgezien van het volstrekt
marginale verschil (400 meter op een afstand van 122,4 kilometer = 0,32%) is er, zoals de
Belastingdienst ook zelf al zegt, geen sprake geweest van structureel één kant op afronden
(maar juist van salderen). Effectief heeft eiser zelfs te weinig in plaats van te veel zakelijke
kilometers verantwoord.’ Rittenregistraties hoeven helemaal niet tot op honderd meter
nauwkeurig te worden bijgehouden. ‘De lengte van de rit hoeft volgens de geldende
voorwaarden zelfs überhaupt niet te worden genoteerd. Alleen de beginstand en de eindstand
van de kilometerteller (het woord zegt het al)moeten worden opgeschreven.’
De rechtbank vindt het niet erg dat de bestemming van de privé-ritten niet is genoteerd.
‘Uiteindelijk gaat het er immers om of eiser kan bewijzen dat de grens van 500 privékilometers
per kalenderjaar niet is overschreden.’ En dat lukt omdat de zakelijke ritten die eiser heeft
genoteerd kunnen worden geverifieerd aan de hand van zijn administratie en de kilometerstand
van de auto wordt periodiek door derden geregistreerd.
Registratie voldeed vrijwel helemaal
Verder weegt de rechter nog mee dat de gereconstrueerde rittenregistratie wat opzet en
inrichting betreft (ook) volgens de fiscus vrijwel helemaal voldoet aan de voorwaarden die de
regelgeving aan een ‘echte’ rittenregistratie stelt, dat de dga de meest gebruikelijke routes reed,
dat hij niet alleen zakelijke ritten, maar ook enkele privéritten heeft geregistreerd en dat hij in
privé nog enkele andere auto’s en motoren heeft, zodat hij en zijn vrouw demogelijkheid
hadden om daarmee normale privé-ritten temaken. Kleine afwijkingen zijn bovendien niet raar.
De bijtelling wordt door de rechter teruggedraaid.
Bron: Accountancy Vanmorgen